yakup kadri karaosmanoğlu 'nun ilk romanıdır. istanbul'da istanbulin devriyle redingot devrini kıyaslayarak, büyük ev hayatının, konak yaşamının nasıl da soysuzlaştığını, terbiyemize kadar nasıl rokokolaştığımızı anlatarak başlar yazar hikayesine. sonra naim efendi'den, kızı sekine hanım ve damadı servet bey'den, torunları cemil ve seniha'dan, konaktan eksik olmayan arkadaşları faik bey'den bahseder. servet bey, cemil, seniha ve faik bey, avrupa modaların peşinde koşan alafranga-züppe tipler olarak tasfir edilir. naim efendi ise eskinin temsilcisidir. lüks tüketim içinde, har vurup harman savurarak, alafranga adetler içinde yaşamlarını geçiren torunlarının karşısında naim efendi bir "fosil" gibidir. akrabaları olan hakkı celis ise romanda ideal karakter olarak karşımıza çıkar. şiir ve felsefeyle içli dışlı olan, hisli, içine kapanık, seniha aşığı bu genç adam, romanın sonunda da milli kimliğin temsilcisi haline gelir.
bir dönem romanı olan kiralık konak'ta değişen adetleri, çözülen gelenekleri, yeni alafranga yaşam tarzını, apartman hayatını görürüz. bir yandan memleket savaşın eşiğindedir, balkan savaşlarının ardından i.dünya savaşı kapıdadır ve en sonunda da gelip çatar. ama diğer yandan savaşa aldırmayan, kendi gündelik dertlerinin, çıkarlarının peşinde koşuşturan avrupa özentisi bir sınıf peydah olmuştur. bu sınıfın temsilcileri savaş sırasında da "harp zengini" olurlar. para yapıp bir an evvel avrupa'ya kaçmayı hayal ederler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder